Masasabing, malaking bahagi ng hindi maikakaila na kagandahan ni Kendrick Lamar ay ang katotohanan na hindi siya isang shoo-in para sa namumunong hukom, halimbawa, isang wet T-shirt contest o isang twerking competition. Sa kanyang mahusay mabuting bata, m.A.A.d. lungsod , karaniwan niyang pinapagalitan ang anumang pakikipagtalik na may malalim na pag-iisip, na ginagawang mas masaya ang bastos na koro ng Backseat Freestyle: Sana kasing laki ng Eiffel Tower ang titi ko, para ma-fuck ko ang mundo sa loob ng 72 oras. Ito ay isang metapora, siyempre, ngunit ang stream-of-consciousness hook ay isang magandang upfront na halimbawa ng K-Dot na nararamdaman ang kanyang sariling swag: Goddamn I got bitches.
Ito ay isang mapaglarong, medyo guilty na kasiyahan sa album, ngunit medyo kakaiba para sa isang music video, na maaaring ipaliwanag kung bakit tatlong direktor (Jerome D, Dave Free, at Lamar mismo) ang kinikilala sa paggawa ng clip para sa Backseat. Ang ilan sa mga footage ay kinunan sa Paris sa harap ng landmark na gusto ng ating bayani na maging kamukha ng kanyang miyembro, siyempre, at ang iba ay kinunan sa Compton na may kinakailangang dami ng screen time na ibinigay sa barbering, booty bouncing, pot-smoke, at in-pew pondering. Bagama't hindi perpekto ang clip, si Kendrick ay kasing karismatiko gaya ng dati, kahit na siya ay tila medyo makulit sa spotlit twerk session ni Sherene.